Zespół pałacowo-parkowy w Dylewie to zabytkowa rezydencja, wybudowana w okresie międzywojennym dla rodziny Jackowskich. Początkowo planowano, że dwór będzie miał wydłużony kształt, z fasadą o dziewięciu osiach, flankowaną po obu stronach ośmiobocznymi alkierzami. Ostatecznie jednak zrealizowano tylko centralną część budynku i prawe skrzydło. Po 1945 roku obiekt uległ zniszczeniu, ale obecnie znajduje się w rękach prywatnych.

     Dwór jest konstrukcją murowaną z cegły oraz częściowo drewnianą o słupowej konstrukcji, otynkowaną i parterową, z piwnicami oraz użytkowym poddaszem. Dach jest łamany, pokryty dachówką. Centralną część fasady wyróżnia trójosiowy ryzalit z czterokolumnowym portykiem w stylu toskańskim, który podtrzymuje szczyt o falistej linii. Z tyłu budynku znajduje się trójboczny ryzalit z tarasem na piętrze oraz barokowym szczytem. Wnętrze budynku ma układ dwutraktowy, z sieni pośrodku, w której umieszczono klatkę schodową z galeryjką. Alkierze przykryto spiczastymi dachami.